Zdarzają się kotom robaki, glisty i tasiemce, znów kłania się wówczas weterynarz. Między 4, a 16 tygodniem życia, co 2 tygodnie podaje się środki glistobójcze, a następnie do 6 miesięcy tasiemcobójcze i glistobójcze. Weterynarz powie nam najlepiej co zastosować i jak dawkować.
Prawdziwą zmorą właściciela są choroby zakaźne kota, bowiem jest on świadom chyba, że niektóre z tych chorób są śmiertelne. Koty zarażają się od siebie nawzajem od psów i innych zwierząt, drogą powietrzną, kropelkową lub płciową. Jeśli chcemy zabrać kota za granicę, mieć możliwość wystawiania kota na wystawach, mieć możliwość oddania kota do hotelu dla zwierząt na czas wakacji, pomóc w eliminacji kocich chorób zakaźnych, zapobiec rozprzestrzenianiu się kociej choroby wirusowej na skale epidemiczną, lub zapobiec przedwczesnej śmierci kota z powodu kociej choroby wirusowej – po prostu należy zaszczepić kota.
Szczepionka to zastrzyk. Pierwszy zastrzyk w wieku 9 tygodni, drugi w wieku 12 tygodni. Szczepienie daje na ogół pełną ochronę. Ważne są dawki podtrzymujące co rok lub dwa, aby utrzymać odpowiedni poziom odporności. Często szczepionka wynika z kwestii prozaicznych i motywowana jest chęcią oddawania zwierząt do hotelu dla zwierząt.
Niewielkie jest ryzyko szczepienia.Najczęstszym skutkiem ubocznym jest zaczerwienienie w miejscu iniekcji. Regularny kontakt z weterynarzem powinien wykluczyć inne skutki uboczne.