Każdy poważny właściciel kota powinien zdawać sobie sprawę, że jego pupil nie potrafi kontrolować poziomu cukru we krwi.
Do objawów cukrzycy należy zwiększony apetyt połączony ze zwiększoną ilością oddawanego moczu, letarg i utrata masy ciała. Cukrzyca dotyczy szczególnie samic niekastrowanych tuż po rozpoczęciu się rui.
Brak insuliny produkowanej przez trzustkę lub wzrost poziomu cukru we krwi występują najczęściej u kotów mających więcej niż 8 lat. Samice są 3-krotnie bardziej narażone na cukrzycę, niż samce, a to z powodu podwyższonego poziomu progesteronu we krwi podczas ciąży urojonej niekastrowanej kotki. Oczywiście, tak jak w przypadku ludzi cukrzyca dopada częściej ludzi z otyłością.
Kot z cukrzycą powinien trafić do weterynarza tak szybko jak to możliwe.
Leczenie cukrzycy jest długotrwałe i kosztowne. Wymaga wielu serii zastrzyków z insuliny, a także wspomagających form leczenia. Jest to spora fatyga dla właściciela kota, ponieważ zwykle musi codziennie rano zebrać próbkę moczu kota i sprawdzić poziom glukozy. Następnie właściciel musi policzyć konieczną ilość insuliny i podać ją w zastrzyku. Jakby tego było mało, kot musi dostawać odpowiedni pokarm w określonych porach dnia.