Historia żubra jest niestety bardzo smutna. Dzisiaj na świecie żyje oko trzy tysiące sztuk Żubra. Na życiu żubra jak i na wielu innych zwierząt, stanął człowiek i jego ekspansja. Niestety zwierzęta te były bardzo często celami myśliwych oraz kłusowników. Ekspansja człowieka i karczowanie lasów doprowadziło również do naturalnej śmierci żubra. Już w czasach starożytności, żubry zostały całkowicie wybite na terenie Grecji. Żubr zachował się jedynie w europie, tutaj próbowano brać żubra pod ochronę, jednak nie przynosiło to zamierzonych skutków. W czasie rozbioru Polski i władzy Rosjan na ziemiach Białowieskich, wprowadzony przez Aleksandra zakaz wybijania żubra był przestrzegany, toteż populacja tego gatunku się zwiększała. Kres dla żubra żyjącego w Puszczy Białowieskiej przyszedł w czasie pierwszej wojny światowej. Wtedy to został on wybity przez żołnierzy niemieckich a także radzieckich. W ten oto sposób gatunek żubra nizinnego został całkowicie wybity. Żubra zaczęto ratować poprzez powołane specjalne stowarzyszenie. Celem naukowców było ratowanie ginącego gatunku. Jedynym sposobem była reprodukcja żubra z gatunków hodowanych w niewoli. Okazało się iż takich żubrów jest zaledwie 54 sztuki na cały świat. Była to dramatyczna sytuacja. Na szczęści populacja ta zwiększała się coraz bardziej i żubr systematycznie zamieszkiwał puszczę. Dziś można powiedzieć, że sytuacja jest uspokojona, pomio tego gatunek ten jest pod ścisła ochroną.